Het Nationaal Archief te Den Haag heeft sinds kort een onderzoeksgids op hun website staan, bestemd voor degenen die onderzoek doen naar de uitgifte van nummerbewijzen in Nederland.
Daarnaast werden sinds 1900 ook in Nederlands-Indië nummerbewijzen uitgeven. In de onderzoeksgids staat een onder andere een voorbeeld voor archiefonderzoek hoe inwoners in het buitenland (waaronder ook de koloniën in dit geval vielen), een verzoek konden richten aan de Minister van Waterstaat (zie in de link onder het kopje Aanvragen van Nederlanders in het buitenland en in de koloniën). Het voorbeeld betreft een (toegekend) verzoek van J. de Wilde in Batavia in 1930 aan de minister van Waterstaat in Nederland.
Vreemd genoeg was er ook in Nederlands-Indië een instantie die zich bezig hield met de uitgifte van nummerbewijzen aan Nederlanders. In het handboek van de Java Motor Club valt te lezen dat: “de aanvraag voor een nummerbewijs gericht moet worden tot het Hoofd van het gewestelijke bestuur van het ressort waarbinnen de eigenaar woont.”
Kennelijk waren er voor verzoekers in Nederlands-Indië twee procedures die naast elkaar hebben bestaan. Het Nationaal Archief wil graag weten of iemand hier een verklaring voor kan geven.
9 oktober 2015: Franklin Moquette schrijft: "Diegenen die wonende in Nederlands-Indie een kentekenbewijs voor Nederlands-Indië wilden hebben, moesten dat bij het gouvernement in Nederlands-Indië aanvragen. (Dus wanneer zij de auto in Indië wilden gebruiken). De mensen die met verlof naar Nederland gingen en in Nederland een tijdelijk kenteken nodig hadden moesten dat in Nederland aanvragen. Zoals de dame op de foto met de auto met kenteken X-308 of mijn vader voor onze Opel Super Six in 1939 die het tijdelijke nummer X-679 kreeg toegewezen. Daarnaast voerden zij in plaats van de witte ovale nationaliteitsplaat NL de nationaliteitsplaat IN (Indes Neerlandaises). Die plaat is op deze foto in het midden zichtbaar.